akşam ahırkapı
hayat devam ediyor
kederli adam
başarıyor
yürümeyi
On sene sonra kurban belki bu şekilde kesilemeyecek. Dönemin ihtiyaçlarına uygun yeni normali başka türlü olacak. Bu sebeple kaydırmalı postumun döküman değeri var.
Bana verilen iznin suyunu çıkarmadan gün içindeki seansları sessizce takip ederek, küçük bir çocuğa dahi “biraz çekilebilir misin canım” demeden; bu da burda fotoğrafçılık oynuyor dedirtmeden varlığımı unutturup, ekipmanımın bana sunduğu imkanlar dahilinde fotoğrafa çevirdiğim geleneksel yöntemlerle icra edilen kurban ibadeti.
yürütücüsü olduğu fotoğrafı boyutlandırmak atölyesine katıldım. evlere kapanmadan kısa süre önceydi.
onu yapı kredi kültür sanat’ta yer alan işi ile tanıdım. geç bir tanışma olmuş olabilir. bu iş sabit olarak binada yer alıyor ama onu arayıp bulmanız lazım 🙂 pandemiden sonra ilk fırsatta mutlaka gidip görün.
ilk önce o sırada müzede devam eden sergideki fotoğraf projesini gördük, hakkında detaylı bilgi verdi.
atölyeye geçince bu sefer fotoğrafı boyutlandırdığı projelerine baktık. kullandığı yöntemleri ve işlerin hikayelerini anlattı. ve son bölümde de masada bulunan malzemelerle fotoğraflarımızı boyutlandırmayı denedik. başka bir atölye için baskı aldığım fotoğrafları yanımda getirmiştim, bunlarla çalıştım.
yanında fotoğrafı olmayan katılımcılar da dergilerden seçtikleri fotoğrafları denedi.
bu çalışmamdan bir okuma yapmak pek sağlıklı olmayabilir. sadece boyutlandırma tekniğini denedim. bu sırada fotoğraflarımın kesilmesi ile ilgili murat germen fikir verdi. merdiven fotoğrafımı sevdi ve birkaç fotoğrafımı nasıl kesebilme ihtimalim olduğunu gösterdi :))
dediğim gibi sadece denedim ama -bu da burdan çıksın derken içimden sadece -neden olmasın diye geçirdim.