resmi twitter sayfam bazen de instagram

 

+menu-

header image

dünyanın en ünlü huzur noktalarından

biri güneybatı fransa’da occitanie bölgesinde bulunan lourdes’daki gave de pau nehrinin kıyısıymış. şahane.
ig’da da acil durumlar için bir takım huzur noktaları mevcut. mesela bir kullanıcı çocukluğundan sevdiği babaanne tariflerinden birini paylaştı; krem şantili, çikolata soslu, bisküvili bir buzdolabı tatlısı. yorumlar babaanneler krem şantili tarif bilmez etrafında toplansa da, karşı itiraz liseyi bitiren babaanneler de vardır olarak geldi. öyleyse bile bu geleneksel bir babaanne tatlısı değil gibi net duruş sahiplerine (çünkü babaanneler sadece şerbetli tatlı yapar, denmiş) duygusal bir reaksiyon eklendi (videoda görünen tarif defterine işaret ederek) bu bi babaanne el yazısı değil, tarifi denemek istemem. argümanını geleneğe dayandıran itirazda ise babaanneler krem şantili tatlı yapmaz büyü yapar var. gerçekten tc temposunda derdi huzur olan bir araya gelmiş bu 1400 yorumun içinde neden bulamasın?

bir diğer huzur noktası da çekimlerinin bir kısmı istanbol’da gerçekleşen rami malek’in nam-ı diğer mr.robot ‘un cia ajanını canlandırdığı the amateour filminin görüntü yönetmeninin tercih ettiği renk paletinin etrafında oluştu. sevgili istanbolûmuz sepyadan, orta doğu filtresinden yani, çıkıp rusya-londra hattında bir griye terfi etmiş. terfi yorumunu gurur meselesi yapanlar bu beyrut efekti, diyor. ülke adı anmak istemeyen biri büyük resme ta şurdan bakıyor -bi kere bu kazanamamış first world efektidir. haberin ardından devam eden günlerde yorumlara karaköy’de çekilen anlık fotoğraflar eklendi -tercihten bahsedemeyiz bakın istanbul kışın resmen gri, denmiş. ortak fikir rami malek’in karaköy’ün dokusuna tam uyum sağladığı yönünde. öznel yorumlarda -gri senin babandır ı dikkate değer buldum. insan bir gün olsun erteleyebilmeli endişelerini. ne bileyim yazar emre yılmaz şimdi ne yapıyor acaba?

en son sinemada hemme’nin öldüğü günlerden biri’ni izledim. film müthiş ses getirdi, duydunuz mu? önce venedik’de ardından adana’da ödül aldı. venedik jürisinin filmi ödüle gerekçelendirdiği metni okudunuz mu? bir saniye için murat fıratoğlu olmak isteyebilirsiniz.

fıratoğlu yapımcı, yönetmen, senarist, başrol oyuncusu olarak kendinden bir uzuv gibi çıkartmış filmi. ödüllere doyamazken bahsedilen girift bir hikaye değil, eyüp’ün bir günü bu. siverek’de, domates kurutmada mevsimlik işçi olarak çalışırken yevmiyesini bir türlü ödemeyen ustabaşı hemme’yi öldürmeye karar veriyor. filmin bütününe eşlik eden kırmızıyla uyumlu bir tansiyon yaşanıyor önce, silahı beline taktıktan sonraysa kültürün içinde alternatif bir alice harikalar diyarında.

insanlık durumunun karmaşık tasvirinde hikaye basit ve sade olmaktan korkmamış diyor jüri. bu doğru ama asıl kritik değer bi insanın hem iç hem de dış hikayeye sahip olması değil mi? arabada geçen sohbet sahnesinde bunu çok net hissediyoruz; görünürle görünmez olan arasındaki o müthiş dram. klasik -olay sende bitiyor, muhabbeti. olay niye sende bitemiyor? buralar birazlı mirazlı bir şey işte

istanbul takımadası 2019 haziran


 

Comments are closed.