dürbünün bakılacak yeri
saatleri ayarlama enstitüsü’nü okudum. “mutlak samimilik taraftarı” hayri irdal’ın anıları ve tam bir dolandırıcılık olayı. buna doğu- batı yorumu da deniyor.
tanpınar’ın hayata bakış açısını görüp kendisine rastlayamıyoruz romanda. yaptığı tam olarak bu. huzur’da da olduğu gibi. saatleri ayarlama enstitüsü öyle büyük bir yapı ki okur olarak neresinden kucaklayacağımı bilemedim.
halit ayarcı ise istese kendine herhangi bir sirkte iş bulabilecekken saatleri ayarlamayı tercih etmiş. öyle diyor. bu işin fikir babası. zaten müspet bir işe de inanmıyor. dolandırıcı olduğuna da. işler insanlardan sonra dünyaya gelmiştir ve işleri onları görecek adamlar icat eder diyor. üç dakikanın üzerinde düşünmek her işi gülünç yapabilir -herhangi bir şeyi mantığın dışına çıkarmamız için ona biraz dikkat etmemiz yeterlidir.
halit ayarcının hayat felsefesi, kendine inanmak. romanın düşünmeyi teklif ettiklerinden biri de salt zamanın kendisi. zaman hakkında bildiğim şey onun tutarlı olmadığı. sevdiğimiz biriyle çok hızlı geçerken stresliyken yavaşlar. belki de sadece bunu fark etmek için bir saate ihtiyacımız var, 1 dakika plank durmaya ve saatlerimizin ağırlanmasına.
Comments are closed.